جایزه‌ی قلم هه‌ژار و چند نکته‌ی کوتاه
رضا کریم‌مجاور

    برگزاری جشنواره‌های ادبی و فرهنگی از یک‌سو بزرگداشت و پاسداشت چهره‌ها و شخصیت‌های برجسته و از سوی دیگر مشوّق و انگیزه‌ای برای ادیبان و هنرمندان فعال عرصه‌ی ادبیات و هنر است. 
    در روزهای پایانی هفته‌ی گذشته، جشنواره‌ی جایزه‌ی قلم هه‌ژار که بی‌تردید بزرگ‌ترین و مهم‌ترین رویداد فرهنگی چند دهه‌ی اخیر کردستان و در نوع خود بی‌نظیر است، به همت دوستداران و دلسوزان فرهنگ و ادبیات کُردی، به شیوه‌ای شایسته در دانشگاه کردستان برگزار گردید و با استقبال گسترده‌ی نویسندگان و شاعران و مترجمان و پژوهشگران کُردزبان در سرتاسر سرزمین‌های کردستان (ایران، عراق، ترکیه و سوریه) روبه‌رو شد. 
    در دوره‌ی برگزاری دو روزه‌ی این همایش بزرگ، طی نشست‌های علمی و تخصصی، نویسندگان و قلم‌به‌دستان نقاط مختلف کردستان در پهنه‌های گوناگون فرهنگ و ادب، به گفتمان و گفت‌وگو پرداختند و هرکدام از آن‌ها ادبیات و هنر و فرهنگ سرزمین و زادبودم خود را از منظری به نظاره نشستند و با نگاه تیزبین و موشکاف به تشریح و کالبدشکافی آن همت گماشتند. هرازگاهی نیز در میانه‌ی نشست‌های ادبی و تخصصی، هنرمندان عرصه‌ی آواز و موسیقی کردستان و خراسان (به زبان‌های کُردی و فارسی) حضور می‌یافتند و با صدای گرم و روح‌نواز خود، کسالت و خستگی را از تن و جان حاضران می‌زدودند. 
    این رخداد فرخنده‌ی فرهنگی، زمینه‌ی گسترده‌ای را برای آشنایی هرچه بیشتر کُردزبانان کشورهای گوناگون جهان با هم فراهم نمود و از طرفی نیز باعث استحکام بیشتر رشته‌ی پیوند و اعتماد بین مردم کردستان و مسئولان کشور گردید. 
    استاد عبدالرحمان شرفکندی متخلص به هه‌ژار که شکوه و شایستگی نام و شخصیتش این همه نویسنده‌ی ادب‌دوست و فرهنگ‌دوست را در تالار مولوی دانشگاه کردستان، دور هم گرد آورده بود، نویسنده‌ای چندبُعدی بود که اگرچه بُعد مترجمی‌اش بر دیگر ابعاد زندگی ادبی‌اش برتری دارد، اما در کردستان ـ که از روزگاران کهن سرزمین شعر بوده است ـ بیشتر به‌نام شاعر شناخته می‌شود. هه‌ژار در زمینه‌ی فرهنگ‌نویسی و خاطره‌نویسی نیز آثار معتبری از خود به‌یادگار گذاشته است. با وجود این جنبه‌ها از زندگی ادبی هه‌ژار، به‌نظر می‌رسد که اگر قرار است جایزه‌ای زیبنده‌ی نام چنین شخصیتی باشد، لازم است تمام ابعاد زندگی ادبی او را پوشش دهد و سرآمدان و برجستگان ژانرهای گوناگون و بیش و پیش از همه، شعر، رمان، فرهنگ‌نویسی، ترجمه‌ی ادبی، علوم دینی، علوم پزشکی، و در مراحل بعدی، تاریخ، فلسفه، جامعه‌شناسی، ادبیات کودکان و... معرفی و تجلیل شوند. 
    نیک می‌دانیم که هیچ کار و فعالیتی، خالی از ایراد و اشکال نیست؛ با این توضیح، بنده به‌عنوان عضو کوچکی از جامعه‌ی ادبی این سرزمین، ضمن سپاسگزاری و قدردانی بی‌پایان از همه‌ی بانیان دلسوز و تلاشگر و خستگی‌ناپذیر چنین رویداد فرهنگی مبارکی، انتقاد دوستانه‌ای دارم و آن اینکه: ای کاش دست‌کم در بخش شعر و ترجمه‌ی ادبی (که ارکان کارهای استاد هه‌ژار است) نیز همچون فلسفه و نقد ادبی و... جایزه‌ی ویژه‌ای اختصاص داده می‌شد؛ به‌ویژه که بر عالم و آدم روشن است که در سرزمین کردستان و در میان کُردان، همواره شعر و ادبیات بر فلسفه و نقد ادبی و... برتری داشته است و تا یک فیلسوف میانه‌قامت در کردستان سر برمی‌دارد، هزار شاعر و ادیب گردن‌فراز قامت برمی‌افرازند.  

بوکان
12/3/1404